Andriamasinavalona

Die mees omstrede besluit van Andriamasinavalona was om sy koninkryk onder sy vier gunstelingseuns te verdeel: Andrianjakanavalonamandimby, Adrianmanotronavalonimerina, Andriantomponimerina I en Andriantsimitoviaminiandriana. Laasgenoemde het die grootste deel van die grondgebied gekry en was die magtigste van die vier.[6] Andriamasinavalona het geglo vier broers sou die koninkryk beter kon verdedig as net een en dat hulle mekaar sou steun om aanvalle van buite af te weer.[7]

Volgens oorlewering is Andriamasinavalona se mag tydelik oorgeneem weens die skelmstreke van sy seun Andriantomponimerina, wat oor die westelike streek regeer het. Andriantomponimerina het sy mag getoets deur ’n sekere haarstyl op te dwing aan die Marovatana-volk, oor wie hy regeer het, ondanks ’n belofte wat die koning gedoen het om die uiteenlopende gebruike en taboes van Imerina te respekteer. Die Marovatana het die koning aan sy besluit herinner en geweier om toe te gee, wat die koning en sy seun genoop het om oorlog teen hulle te verklaar. Dit het die prins kans gegun om die mag oor te neem. Hy het sy pa laat verstaan die Marovatana het hom doodgemaak en hom toe in ’n lokval in sy paleis in Ambohidratrimo gelei. Hy het hom vir sewe jaar gevange geneem. In dié tyd het hy verskeie kere belowe om die koning vry te laat as hy die mag aan hom sou oorgee, wat die koning geweier het om te doen. Andriantomponimerina het gekeer dat sy broers teen hom optree deur aan hul boodskappers te vertel die koning verkies sy geselskap en het besluit om by hom in Ambohidratrimo te bly.[8]

Ná ’n ruk het die koning se aangewese opvolger, Andriambonimena, ’n aanval op die prins se halfbroer Andrianentoarivo in Ambohipotsy geloods en hom verdryf. Andriantomponimerina het besef hy moet drastieser stappe neem om sy greep op die mag te verseker en het boodskappers na die Sakalava-koning gestuur om sy hulp te vra. Die Sakalava het hom egter van hul rojaliteit aan Andriamasinavalona verseker en gedreig om die prins aan te val as hy nie die koning vrylaat nie. Volgens een weergawe van die mondelinge geskiedenis het die prins, nadat hy nie groter mag vir homself kon verseker nie, ’n losprys vir die koning geëis om sy rykdom te vergroot. Elke burger van Imerina was veplig om by te dra – dié wat nie kon nie, moes hul kinders of hulself as slawe verkoop om die nodige geld te kry. Die prins het die koning vrygelaat nadat hy die geld gekry het. In ’n ander weergawe is die koning bevry deur jagters wat sy seun Andriantsimitoviaminiandriana gestuur het.