Aljosja Popowitsj

Aljosja Popowitsj (Russies: Алё́ша Попо́вич; letterlik Aleksei, seun van die priester) is nes Dobrinja Nikititsj en Ilja Moeromets ’n bogatir, of Middeleeuse ridder, in die Slawiese folklore. Hy is die jongste van die drie belangrikste helde van Kiëf-Roes. Die drie word saam uitgebeeld in Wiktor Wasnetsof se bekende skildery Bogatiri (regs).

Bogatiri deur Wiktor Wasnetsof (1898). Van links is Dobrinja Nikititsj, Ilja Moeromets en Aljosja Popowitsj.

In bilini, of heldeverhale, word hy beskryf as die slu seun van ’n priester wat wen deur sy teenstanders te kul en uit te oorlê. Hy is bekend vir sy ratsheid, sluheid en listigheid. Aljosja hou van pret en word soms uitgebeeld as ’n "bespotter van vroue". Hy is ook soms ’n leuenaar en verkuller.[1] Hy het die draak Toegarin Zmeiewitsj met ’n kullery verslaan. In latere weergawes word die draak verander in ’n Mongoolse khan.

Aljosja Popowitsj en Toegarin

In hierdie verhaal reis Aljosja Popowitsj en sy dienskeng, Jekim, na Kiëf om prins Wladimir te ontmoet. Toe hulle in Kiëf aankom, is prins Wladimir besig met ’n feesmaal. Hy bied Aljosja die sitplek langs hom aan, maar dié wys dit van die hand en neem die laagste sitplek in die sosiale hiërargie in – langs die stoof.[2] By die fees beledig die monster Toegarin die prins deur tussen hom en sy vrou te gaan sit. Toegarin bid ook nie en stop homself vol kos. Aljosja, wat gewalg is deur Toegarin se optrede, beledig hom met stories oor die dood van ’n hond en ’n koei.[3] Toegarin word kwaad en gooi Aljosja met ’n dolk. Aljosja aanvaar sy uitdaging tot ’n geveg. Toe hy by die veld aankom waar hulle sal veg, vlieg Toegarin reeds in die lug met sy vlerke wat van papier gemaak is. Aljosja bid vir reën en Toegarin val op die grond toe sy vlerke nat word. Eindelik slaan Aljosja Toegarin se kop af met sy staf, deurboor dit met ’n spies, sny sy liggaam in klein stukkies en gee dit aan prins Wadimir.[4]

Verwysings
  1. Bailey, James; Ivanova, Tatyana, reds. (1998). Alyosha Popovich, his Squire Yekim, and Tugarin. ISBN 0-585-26579-8. {{cite book}}: |work= ignored (hulp); Ongeldige |ref=harv (hulp) p. 121.
  2. Bailey, pp. 121-122.
  3. Bailey, p. 122.
  4. Bailey, pp. 122-129.

Eksterne skakels
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.