Al-Masdjid an-Nabawi

Al-Masdjid an-Nabawi (Arabies: المسجد النبوي, Moskee van die Profeet) is ’n moskee in Medina, Saoedi-Arabië, wat gebou is deur die profeet Mohammed. Dit is die tweede moskee in die geskiedenis van Islam (naas die Kaäba) en is nou een van die grootstes in die wêreld. Dit is die tweede heiligste plek in Islam naas Al-Masdjid al-Haram in Mekka.[1] Die moskee is permanent oop.

Al-Masdjid an-Nabawi
Ligging Medina, Saoedi-Arabië
Voltooi c. 622
Status Aktief
Spesifikasies 
Minaret(te) 10
Minarethoogte 104 m
Kapasiteit 600 000
Styl Islamities, Ottomaans

Die terrein was oorspronklik langs Mohammed se huis; hy het hom daar gevestig ná sy emigrasie na Medina in 622 n.C. Hy het help bou aan die moskee, wat aanvanklik ’n opeluggebou was. Dit het gedien as ’n gemeenskapsentrum, hof en godsdiensskool. Daar was ’n platform vir mense wat die Koran aan ander geleer het. Islamitiese heersers het dit sedertdien grootliks uitgebrei en versier. In 1909 was dit die eerste plek op die Arabiese Skiereiland wat van elektriese ligte voorsien is.[2]

Beskrywing
Binnekant van Al-Masdjid an-Nabawi.

Die moskee is geleë in wat tradisioneel die middel van Medina was, met baie hotelle en markte daarnaby. Dit is ’n groot pelgrimsterrein. Baie pelgrims wat die hadj voltooi het, besoek daarna die moskee vanweë sy verbintenis met Mohammed se lewe.

Nadat dit deur die Omajjadiese kalief al-Walid I uitgebrei is, bevat dit die laaste rusplek van Mohammed en die eerste twee Rasjidoen-kaliefs, Aboe Bakr en Omar.[3]

Een van die merkwaardigste eienskappe van die terrein is die Groen Koepel in die suidoostelike hoek van die moskee.[4] Dit was oorspronklik die huis van Aisja, een van Mohammed se vroue,[3] en is waar die profeet se graf is. In 1279 is ’n houtkoepel oor die graf gebou; dit is later verskeie kere herbou en gerestoureer. Die huidige koepel is in 1818 deur die Ottomaanse sultan Mahmoed II laat bou.[4] Dit was eers groen geverf, vandaar die naam "Groen Koepel".[3]

Die eerste minarette (vier) van 7,9 m is deur Omar laat bou. In 1307 is ’n minaret met die naam Bab al-Salam bygevoeg en dit is deur Mehmet IV laat restoureer. Ná ’n restourasieprojek in 1994 was daar 10 minarette van 104 m hoog. Die minarette se boonste, middelste en onderste seksies is onderskeidelik rond, agthoekig en vierkantig.[5]

Verwysings
  1. Trofimov, Yaroslav (2008), The Siege of Mecca: The 1979 Uprising at Islam's Holiest Shrine, New York, p. 79, ISBN 0-307-47290-6
  2. "The History of Electrical lights in the Arabian Peninsula". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Oktober 2015. Besoek op 23 September 2016.
  3. Ariffin, Syed Ahmad Iskandar Syed (2005). Architectural Conservation in Islam : Case Study of the Prophet's Mosque. Penerbit UTM. pp. 88–89, 109. ISBN 978-983-52-0373-2.
  4. Petersen, Andrew (11 Maart 2002). Dictionary of Islamic Architecture. Routledge. p. 183. ISBN 978-0-203-20387-3.
  5. "The Prophet's Mosque" (in Engels). Last Prophet. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 September 2019. Besoek op 19 Junie 2015.

Eksterne skakels

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.