Absint

Naas bitter alsem (artemisia absinthium) bevat absint, wat in Frankryk en Switserland gestook word, ook anys (wat gedeeltelik vervang word deur goedkoper steranys), vinkel (Foeniculum vulgare), hysop (Hyssopus officinalis), sitroenkruid (Melissa officinalis) en Pontiese of Romeinse alsem (Artemisia pontica). Vir sommige variante van absint word ook engelkruid (Angelica archangelica), kalmoes (Acorus), Origanum dictamnus, koljander (Coriandrum sativum), Veronica, jenewer (Juniperus communis), groenneutmuskaat (Myristica fragrans) en 'n verskeidenheid ander gekruie gebruik. Alsem, hysop, anys en vinkel verleen 'n besondere smaak aan absintlikeur. Alle ander kruie rond die smaak af. Groen absintsoorte het hul kenmerkende kleur aan chlorofiel-pigmente te danke wat in Pontiese alsem, hysop, sitroenkruid en kruisement (Mentha) voorkom.

• 
  Bitter alsem
• 
  Vinkel
• 
  Anys
• 
  Engelkruid

Die struktuurformule van thujon

Thujon (ook absintol genoem) is 'n bestanddeel van bitter alsem se eteriese olie wat vir die stook van absint gebruik word. Die skadelike uitwerkings van thujon op die gesondheid van absint-drinkers, wat op die hoogtepunt van absint se gewildheid in 19de eeuse Frankryk waargeneem is, het onder meer duiseligheid, hallusinasies, waanvoorstellings, depressie, krampe, blindheid asook geestelike en liggaamlike verval ingesluit.

Thujon is 'n senugif wat in hoë konsentrasies verwardheid en epileptiese aanvalle (konvulsies) kan veroorsaak. Om hierdie rede het die Europese Unie die thujongehalte van alkoholiese dranke beperk tot 5 mg/kg in dranke wat tot 25 persent alkohol per volume bevat, tot 10 mg/kg in dranke met meer as 25 persent alkohol per volume en tot maksimaal 35 mg/kg in bitter likeur.[4]

Konvulsiewe aanvalle, wat veral in 19de eeuse diereksperimente met absint waargeneem is, word tans aan die blokkade van GABA_A-reseptore[5] en die desensitisering van serotonien-5-HT₃-reseptore[6] toegeskryf wat deur thujon veroorsaak word.

Meer onlangse navorsing het egter getoon dat absint slegs relatief klein hoeveelhede thujon bevat wat nie die bogenoemde toksiese uitwerking op mense het nie.[7] Waarskynlik is die alkoholgehalte van absint die beslissende faktor of selfs die oorsaak van alle waargenome skadelike uitwerkings.[8]

Twee glasies absint

Die alkoholgehalte per volume van historiese absinte het tussen 45 en 78 persent gewissel. Met enkele uitsonderings val die alkoholvlakke van moderne absintsoorte in dieselfde kategorie. Daar word egter ook soorte met 'n alkoholgehalte van tot 90 persent aangebied. Vanweë sy hoë alkoholvlak word absint gewoonlik verdun voordat dit gedrink word.

Historiese absinte is volgens hul alkoholgehalte per volume in vyf kwaliteitsgrade geplaas:

Volgens die bogenoemde kategorisering was Absinthe des essence van laer gehalte en is dit ook deur die laagste alkoholvlak gekenmerk, terwyl Absinthe suisse nie na Switserse absint verwys het nie, maar na die beste kwaliteit met 'n hoë alkoholgehalte.[9]

Terugblikkend op die verlede konstateer die meeste moderne navorsers dat die verskynsel van "absintisme" in die 19de en vroeë 20ste eeu in samehang met die hoë alkoholgehalte en destydse drinkgewoontes bekyk moet word. In 1914 was die jaarlikse alkoholverbruik per capita in Frankryk nog 30 liter - veel hoër as die huidige wêreldrekordvlak van 18,22 liter suiwer alkohol per jaar en persoon wat in 2013 volgens statistieke van die Wêreldgesondheidsorganisasie deur Moldawiërs ingeneem is. Die simptome van absintisme verskil hoegenaamd nie van dié van chroniese alkoholmisbruik nie.[10]

Absente - absinthe. 'n Absint-handelsmerk se Franse woordspeling verwys na Vincent van Gogh se geestelike ongesteldheid wat glo deur die oormatige drinkery van absint veroorsaak is

'n Verdere vraagstuk van 19de eeuse absintstokery, wat deur navorsers belig is, was die toevoeging van minderwaardige bestanddele. So het destydse absint onder meer amielakohol en ander foeselolies bevat. Nóg 'n bestanddeel, wat ernstige gesondheidsgevare inhou, was metanol of metielalkohol, die eenvoudigste alkohol wat duiseligheid, hoofpyn en ander ongesteldhede veroorsaak. Oor die langtermyn kan die inname van methanol selfs tot blindheid of verlamming lei, terwyl 'n oordosis dodelik kan wees.

Om aan absint sy kenmerkende en gewilde groen kleur te verleen, het stokerye destyds soms bykomende bestanddele soos aniliengroen, kopersulfaat en indigo by hul absinte gemeng. Nóg 'n gewilde kenmerk van destydse absint was die sogenaamde Louche-effek, 'n soort melkerigheid in die andersins deurskynende absint wat deur verdunning met water of sterk verkoeling veroorsaak word.

Historiese kopergereedskappe in die Distillerie les fils d'Émile Pernot in La Cluse-et-Mijoux, département Doubs, Frankryk

In 1830 het Franse troepe Algerië beset. Weens die swak sanitêre toestande het gereeld epidemies onder die Franse soldate uitgebreek wat deur militêre dokters onder meer met 'n mengsel van wyn, water en absint bestry is. So het die eerste Franse skepe, wat Algeriese hawens aangedoen het, reeds absintvate aan boord gehad. Soldate het daaglikse rantsoene absint ontvang om sowel die negatiewe uitwerkings van gekontamineerde drinkwater te versag asook om malaria te beveg.

Om in die stygende navraag na absint te kan voorsien, het die Pernod-stokery sy produksie opgestoot tot daagliks 20 000 liter, terwyl sy mededinger Berger 'n absint-distilleerdery naby Marseille gevestig het om die vervoerafstand na Algerië te verminder.

Danksy soldate, wat uit Algerië teruggekeer het, het absint dwarsoor Frankryk gewild geraak. Veral in Parys het Algerië-oudstryders begin om absint op laat namiddae in straatkafees te geniet.